My first flim camera

เป็นคนที่ชอบถ่ายรูปมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่ไม่เคยที่จะมีกล้องดีๆกับเขาสักที จะมีก็แต่กล้องคอมแพล็กธรรมดาที่ถ่ายไม่ค่อยจะได้เรื่องสักเท่าไหร่ จนวันหนึ่งได้ยืมกล้องฟิล์มจากรุ่นพี่ไปถ่ายแล้วเริ่มติดใจเพราะการที่เราจะถ่ายรูปซักรูปหนึ่งค่อนข้างจะต้องใช่สมาธิเป็นอย่างมากและต้องคิดตลอดว่าเราอยากที่จะได้ภาพนี้หรือไม่ เนื่องจากฟิล์มหนึ่งม้วนมีแค่ 36 รูปเท่านั้นและกว่าที่เราจะเห็นภาพก็ต้องมาลุ้นอีกว่าฟิล์มที่ล้างจะออกมาเป็นอย่างไร นี่ล่ะคือเสน่ห์ของกล้องฟิล์ม

สมัยนี้อะไรก็ดูง่ายดาย มันทำให้เราใจร้อนมากขึ้น การถ่ายรูปก็เช่นกันถ่ายเสร็จแต่งรูปแล้วอัพโหลดทันทีแบบ real time มันก็เป็นข้อดีนะเพราะเราจะสามารถอธิบาย moment นั้นได้ทันทีแต่กับกล้องฟิล์มบางทีเราอาจจะลืมไปแล้วว่าถ่ายรูปอะไรไปบ้างแล้ว มาเห็นอีกทีถึงจะนึกออก

เมื่อสองอาทิตย์ก่อนได้ไปเดินเล่นที่วัดสวนแก้วซึ่งเป็นที่ที่คนจะเอาสิ่งของไปบริจาคตั้งแต่สากเบือยันเรือรบ วันนั้นไม่คิดว่าจะต้องซื้ออะไรเป็นพิเศษ ด้านตรงข้ามของวัดจะเป็นตลาดที่ขายของเก่าด้วยความโชคดีได้ไปเจอร้านขายของและของจิปาถะ สภาพกล้องในตู้ค่อนข้างกระจัดกระจายบางตัวก็ใช้ไม่ได้แล้วทำให้ไม่รู้ว่าจะซื้อตัวไหนดีจึงเดินไปหาเจ้าของร้าน พี่เขาก็เดินไปที่ตู้เก็บของส่วนตัวและหยิบเอากล้องออกมาสองตัวให้เลือก สภาพจองมันไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่แต่สภาพข้างในแจ่มมาก พี่เสนอมาในราคา 1,500 บาทถ้วนตอนนั้นในใจคิดไว้แล้วว่ายังไงก็จะซื้อแน่ๆ อ่อกล้องตัวนี้รุ่น Nikon fm10 พอพี่สอนวิธีการใช้ต่างๆก็ยิ่งอยากได้เข้าไปอีกเพราะฟังก์ชั่นมันมีทั้งถ่ายภาพซ้อน วัดแสงได้ สุดท้ายก็ตัดสินใจซื้อมา

วันนี้เอาฟิล์มไปล้าง พี่ที่ร้านบอกว่าเพิ่งได้กล้องมาใช่มั้ย อย่างนี้ก็ต้องมาลุ้นว่าภาพจะดีมั้ย ถ่ายจะชัดหรือเปล่า ตอนเอาไปล้างยังไม่ได้กรอฟิล์มไอ้เราก็กรอไม่เป็น อายมากแต่พี่ก็ใจดีสอนให้ :) วินาทีแรกที่เห็นรูปคือดีใจมาก ภาพสวยไม่เสียใจที่ซื้อมาจริงๆ

ลองถ่ายแบบภาพซ้อน

รูปในฟิล์มมีเหตุการณ์ตั้งแต่ไปกินขนมที่ร้านแถวทองหล่อ ร้านเหล้าญี่ปุ่นของเพื่อนพี่ลิป ที่บ้าน นัดเจอเพื่อนที่ตลาดน้ำบางน้อยซึ่งเธอคนนี้มาเฉลยตอนเจอกันว่าแต่งงานได้แปดเดือนแล้ว!!!