Ratchaprapha Dam with friends

    ไปเที่ยวเขื่อนกัน.... 

หน้าฝนแบบนี้เข้าป่าคงน่าจะดีแต่ได้เที่ยวป่าแถมได้เล่นน้ำด้วยคงจะสนุกกว่า เขื่อนเป็นสถานที่แรกๆที่นึกถึงแต่ก็ไปเขื่อนมาแล้วหลายรอบโดยเฉพาะที่กาญจนบุรี เราจึงไม่ค่อยตื่นเต้นเมื่อเพื่อนมาชวนไปเที่ยวเขื่อน แต่ก็ต้องรีบเปลี่ยนความคิดเมื่อได้ยินคำว่าเขื่อนเชี่ยวหลานหรือกุ๋ยหลินเมืองไทยสถานที่ท่องเที่ยวสุดฮิตในตอนนี้ เอาล่ะซิเก็บกระเป๋าด่วนๆ

             เราเลือกเดินทางไปจังหวัดสุราษร์ฐานีด้วยรถไฟแบบตู้นอนขึ้นรถไฟตอนหนึ่งทุ่มถึงปลายทางประมาณเจ็ดโมงเช้า แนะนำว่าถ้าจะนอนชั้นบนเตรียมเสื้อกันหนาวไปด้วยเพราะอาจจะนอนไม่หลับแอร์หนาวมาก ถึงที่หมายเราก็หาร้านติ่มซำร้านดังเมืองสุราษร์หยิบเพลินกินไม่หมดแอบเสียดาย กินอิ่มเราก็นั่งรถตู้เพื่อไปเขื่อนเชี่ยวหลานใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง เตรียมตัวเตรียมใจที่จะติดต่อใครไม่ได้เพราะไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ คิดถึงใครรีบโทรก่อนลงเรือเลยนะ 

        ครั้งแรกที่ได้เห็นน้ำในเขื่อนเป็นสีฟ้าเหมือนน้ำทะเล ภูเขาที่อยู่กลางน้ำที่ให้อารมณ์เหมือนเราได้ไปเที่ยวหมู่เกาะที่อันดามันแต่เดี๋ยวก่อนตอนนี้เราอยู่ที่เขื่อน ยิ่งเรือขับเข้าไปลึกเท่าใดวิวก็ยิ่งสวยมากขึ้น บางทีก็นั่งคิดว่าตอนที่ยังไม่มีน้ำในเขื่อน สถานที่นี้เป็นเทือกเขาที่มีสัตว์ป่าแล้วตอนที่ปล่อยน้ำเข้าเขื่อนล่ะ สัตว์ป่าเหล่านั้นหายไปไหนกว่าที่จะมาเป็นสถานที่ที่เราเห็นว่าสวยแบบนี้ต้องแลกมาด้วยชีวิตกี่ชีวิต

เมื่อเรามาถึงแพนางไพรก็เตรียมเก็บข้าวของเพื่อที่จะไปเดินป่าเข้าถ้ำต่อ แต่ช็อครอบสองคือห้องที่พักผนังเป็นไม้ไผ่ขัดกัน พื้นเป็นพื้นไม้มีแค่ที่นอนหมอนผ้าห่ม ไม่มีพัดลมประตูก็ล็อคไม่ได้ เอาแล้วเริ่มไม่ไว้ใจใคร ไม่กล้าเอาของมีค่าทิ้งไว้แถมคืนนี้จะนอนหลับมั้ย ถามใจดู พอถึงตอนกลางคืนในขณะที่ทุกๆคนนอนหลับพายุก็เกิดเข้า ประตูที่ปิดโดนแรงลมก็เปิดเองเฉย แพที่นอนเริ่มส่ายไปมาเพราะเป็นหลังริมสุดบวกแรงลมที่พัดจากซอกเขายิ่งทำให้ส่ายหนักกว่าเดิม เราเดินออกมานั่งหน้าห้องกับเพื่อนเพื่อดูสถานการณ์ นั่งมองเสื้อชูชีพดูสภาพแพที่เรานอนเมื่อสังเกตดูแล้วแพไม่มีความแข็งแรงเลยเพราะฐานด้านล่างแค่เอาไม้มาผูกๆกัน นั่งไปสักพักลมเริ่มสงบพวกเราเลยกลับเข้าไปนอนและภาวนาว่าคืนนี้พวกเราจะปลอดภัย

         จบทริปนี้เราได้ทั้งนั่งเรือ เล่นน้ำ เดินป่า เขื่อนเชี่ยวหลานเต็มไปด้วยซอกลืบสถานที่ที่เราไม่อยากจะเชื่อว่ามีอยู่จริง น้ำสีฟ้าเหมือนน้ำทะเลแฝงไปด้วยอันตรายถ้าใครว่ายน้ำไม่เป็นแนะนำให้ใส่เสื้อชูชีพ อาหารการกินที่แสนจะอุดมสมบูรณ์ไปด้วยปลานานาชนิด ชีวิตที่ไม่คิดโซเชียลไม่ต้องอัพรูปอัพสเตตัส นั่งรอว่าจะมีใครมากดไล์เราบ้าง เราเอาเวลาเหล่านี้มานั่งพูดคุยกับเพื่อนๆที่ยิ่งทำงานยิ่งรวมตัวยากขึ้นทุกที คุยเท่าไหร่ก็ไม่พอซักทีตั้งแต่รถไฟจนนั่งเครื่องบินกลับเรายังไม่หยุดคุยกันเลยสงสัยจะคิดถึงกันมาก เนอะ!