I wish it would rain down

ทำไมฉันถึงชอบฤดูฝน

ฉันเติบโตที่ต่างจังหวัดซึ่งห้อมล้อมไปด้วยธรรมชาติ ทุกคราที่ฝนกำลังจะตั้งเค้าลมเริ่มกันโชกแรงนั้นเป็นช่วงที่ฉันกลัวมากที่สุดเพราะบรรยากาศคล้ายกับว่าโลกใบนี้กำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่พอฝนเริ่มตกลงมากระทบใบไม้ ดินและน้ำในคลองทุกอย่างก็ดูสดชื่นชุ่มช้ำ ฉันมักจะหมกตัวอยู่บนที่นอนฟังเสียงฝนและเผลอหลับไป

ช่วงฟ้าหลังฝนเป็นช่วงเวลาที่ฉันชอบมากที่สุดเหมือนได้เริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ ฉันชอบฟังเสียงกบร้อง ได้เห็นรุ้งกินน้ำ ชอบกลิ่นดินผสมกลิ่นฝนแม้ดินจะแฉะเดินลำบากซักหน่อย บรรยากาศมันเหมือนจะเหงาแต่ไม่เศร้า อุณหภูมิความชื้นสัมพัทธ์กำลังดีเหมาะแก่การพักผ่อน ต้นไม้จะดูเขียวเป็นพิเศษอีกอย่างเราจะเก็บน้ำฝนไว้กินตลอดปียิ่งฝนตกบ่อยเราก็จะมีน้ำกินเยอะขึ้น

แต่ฤดูฝนที่บ้านนอกกับกรุงเทพนั้นช่างแตกต่างกัน คนกรุงเกลียดฝนเพราะทำให้รถติด บรรยากาศทั้งเหงาและเศร้าไม่มีต้นไม้เขียวๆให้มองมีแต่ตึกที่ไร้ความรู้สึกรวมถึงน้ำที่ท่วมขัง แต่ก็ยังคงเป็นฤดูที่ฉันชอบมากที่สุดเวลาที่อยู่กรุงเทพเพราะทุกครั้งที่ฝนตกความทรงจำดีๆมากมายจะหวนกลับมาให้ฉันนึกถึงเสมอ ไม่ว่าจะเกี่ยวกับเพื่อน สถานที่ เหตุการณ์ต่างๆ ฉันยังคงนึกถึงปายในฤดูฝนที่นั้นสวยงามมากจริงๆเวลาฝนตก ถ้ามีโอกาสฉันก็อยากกลับไปที่นั่นอีกครั้งในฤดูฝน นักท่องเที่ยวจะน้อยเป็นพิเศษปายเป็นปายในแบบที่ควรจะเป็น สงบ เป็นมิตรและปลอดภัย ฉันได้นั่งพูดคุยเรื่องชีวิตในอดีตปัจจุบันและอนาคตกับเพื่อนคละเคล้าไปด้วยเสียงฝนและเสียงกบที่ร้องเฉลิมฉลอง สุขใดจะเท่าไม่มีอีกแล้วหรือจะนั่งจิบชาอ่านหนังสือก็สุขไม่แพ้กัน โอ้ยยยยอยากเก็บกระเป๋าแล้วไปปายตอนนี้เลย :D