Europe first time : Midnight in Paris

ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง ฉันกำลังจะเดินทางไปฝรั่งเศส ประเทศในฝันที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ไปในวันเกิดครบรอบ 29 ปีของตัวเอง แต่สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดคือฉันจะได้ไปใช้ชีวิตที่ปารีส 1 เดือน เอาจริงๆมีความกลัวอยู่ลึกๆเพราะไม่เคยไปเที่ยวประเทศโลกที่ 1 ไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงและคนเอเชียไปอยู่ท่ามกลางฝรั่งมันจะกดดันขนาดไหน


29/04/2019

ฉันเดินทางถึงสนามบินสุวรรณภูมิประมาณตีห้าเพื่อเตรียมตัวขึ้นเครื่องบิน Oman airline ไปลงที่โอมานและเปลี่ยนเครื่องเพื่อบินไปฝรั่งเศสอีกที รวมๆแล้วใช้เวลาประมาณ 15 ชั่วโมง ระหว่างอยู่บนเครื่องก็ได้กินอาหารอย่างอิ่มหนำสำราญแต่นอนไม่ค่อยหลับทำให้เพลียมากๆ

เมื่อเครื่องบินแลนดิ้งความตื่นเต้นและความกลัวก็ถาโถมเข้ามาอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องตม. เรื่องตั๋ว Pass navigo เรื่องรถไฟ ซึ่งฉันค่อนข้างเตรียมตัวมาดีคืออ่านทุกรีวิว โหลดแอฟ city mapper เพื่อดูขบวนรถไฟ โหลดแผนที่สนามบินเพื่อดูเส้นทางที่จะไปขึ้นรถไฟ แต่ทุกอย่างมันยากกว่าที่คิด......

ฉันถึงสนามบิน CDG เกือบๆสองทุ่ม กว่าจะผ่านตม. รอกระเป๋าก็ใช้เวลามากกว่าที่คิด ตอนนั้นคิดแค่ว่าจะทันรถไฟมั้ยที่สำคัญคือฉันยังไม่มีตั๋ว Pass navigo (เรื่องตั๋วเราจะมาอธิบายอีกที ตั๋วนี้ทำให้เราเที่ยวฝรั่งเศสคุ้มมาก)

ขบวน RER B ที่สนามบิน CDG

หลังจากลากและแบกกระเป๋าทั่วสนามบิน ถามคนนู้นคนนี้จนเจอที่ขายตั๋ว Pass navigo ตอนนั้นคือสบายใจไปเยอะมากเพราะถ้าซื้อตั๋วแบบเที่ยวจะต้องจ่ายแพงมากๆ หลังจากซื้อตั๋วเรียบร้อยก็เดินหาสถานีรถไฟต่อ

ฉันต้องต่อรถไฟสองต่อคือจากสนามบิน CDG จะนั่งรถไฟ RER B เพื่อไปเปลี่ยนขบวนเป็น RER C ที่สถานี North dame และนั่งไปจนสุดสายจนถึงสถานี Versailles Chateau Rive Gauche  ฟังดูเหมือนง่ายใช่ม่ะ แต่รถไฟที่ฝรั่งเศสในหนึ่งสายจะมีหลายปลายทางวิธีสังเกตคือจะต้องจำตัวย่อ ซึ่งคนที่ไปครั้งแรกแบบฉันจะงงมาก สถานีก็น่ากลัว ขบวนก็น่ากลัวรู้สึกระแวงไปหมดเพราะกลัวขโมย ของก็เยอะ

รถไฟสาย RER B ที่ขึ้นผิด

จากสนามบิน CDG ไป North dame ไม่มีปัญหาอะไรแต่พอตอนเปลี่ยนขบวนนี่ซิ งงเป็นไก่ตาแตกเพราะ North dame เป็นสถานีกลางถ้าจะเปรียบก็คงเหมือนสยามที่จะมีรถไฟจากทุกสายมาเปลี่ยนขบวนที่นี่ ฉันต้องลากกระเป๋าลงบันไดเพื่อเปลี่ยน Platform รอรถไฟ RER B แต่อย่างที่บอกว่าแต่ละสายมีหลายปลายทาง จึงทำให้ฉันขึ้นผิดขบวน กว่าจะรู้ตัวก็เลยไปสามสี่สถานีได้

ฉันจึงรีบคว้ากระเป๋าแล้วลงสถานีถัดไปทันที คำเตือนอีกหนึ่งอย่างคือการยกกระเป๋าขึ้นลงรถไฟเหนื่อยมากเพราะ Platform มีความต่างระดับแบบสุดๆ
ตอนนั้นเป็นเวลาห้าทุ่มฉันโดนไล่ให้ออกจากสถานีมานั่งที่ถนนเพราะรถไฟหมดเวลาวิ่งแล้ว ขบวนสุดท้ายเพิ่งออกไปแล้วฉันจะไปต่อยังไง โชคดีที่ฉันซื้อซิม Ais จากไทย ทำให้ติดต่อเพื่อนที่ฝรั่งเศสได้ เพื่อนจึงต้องรีบขึ้นรถบัสมาหา
ตอนหลังเพื่อนบอกว่าขบวนที่เราต้องขึ้นจะมีตัวย่อว่า VIC จำจนขึ้นใจเลยจ๊ะ

ระหว่างรอเพื่อนมารับ

สุดท้ายฉันต้องนั่ง Uber กลับที่พัก แค่วันแรกก็สนุกแล้วซิ เหนื่อยมากถึงกับสลบเป็นการเดินทางที่ยาวนาน ถือว่าเป็นการสัมผัสบรรยากาศปารีสยามดึก ที่ทั้งเงียบและน่ากลัว