I love "HER"
Today is Valentine's day..
เหมาะมากที่จะได้ดูหนังรักดีๆซักเรื่องนึง Her เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับนักเขียนจดหมายคนหนึ่งที่เพิ่งหย่าจากภรรยาที่พวกเขาได้เติบโตและเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ชีวิตของเขา(ธีโอดอร์)ค่อนข้างจะเรียบง่ายไม่มีอะไรวือหวาและค่อนข้างจะเคว้งคว้าง ในหนังจะพูดถึงเรื่องอนาคตที่เทคโนโลยีค่อนข้างจะไปไกลกว่าปัจจุบัน ผู้คนต่างมีโลกส่วนตัวกับการพูดคุยกับคอมพิวเตอร์เป็นส่วนใหญ่ ทุกอย่างจะต้องสั่งการด้วยเสียง และแล้ววันหนึ่งเมื่อมีเทคโนโลยี OS เข้ามา นั้นทำให้เขาได้รู้จักกับซาแมนทา หญิงสาวที่ไม่มีแม้ตัวตนแต่เธอสามารถรับรู้และเข้าใจในตัวของธีโอดอร์ได้เป็นอย่างดี ทำให้ธีโอดอร์กลับมามีความสุขอีกครั้ง พวกเขาหัวเราะด้วยกัน ร้องไห้ด้วยกัน รวมถึงมีเซ็กส์ด้วยกัน!!!! แต่ก็มีคำถามที่เกิดขึ้นกับตัวธีโอดอร์คือ เขากลัวและไม่กล้าเผชิญกับความสัมพันธ์จริงๆกับมนุษย์ใช่หรือไม่? แต่สุดท้ายเขาก็ได้คำตอบว่า ชีวิตมันสั้นอะไรที่เรามีความสุขก็ทำไปเถอะ ธีโอดอร์คบกับซามานทา เธอเป็นทั้งคนรักและผู้ขับเคลื่อนพลังชีวิตให้กับเขา แม้ตอนสุดท้ายซาแมนทาจะต้องทิ้งธีโอดอร์ให้เผชิญโลกแห่งความจริงโดยไม่มีเธอก็ตาม
สิ่งที่ประทับใจเรื่องนี้มากๆคือบท ตัวหนังสามารถเล่นกับความรู้สึกของคนดูได้เป็นอย่างดี สกาเลตผู้ให้เสียงซาแมนทา เธอถ่ายทอดอารมณ์ผ่านน้ำเสียงได้ดีมาก แม้ว่าเราจะไม่เห็นสีหน้าท่าทางแต่เราสามารถรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของเธอ โทนหนังในเรื่องจะดูเหงาๆ ลอยๆ เคว้งๆ โดยเฉพาะ soundtrack ในเรื่องช่วยให้หนังสื่ออารมณ์ได้ชัดเจนเพิ่มเข้าไปอีก สาบานเลยว่าตั้งแต่ดูโรงลิโดมาตั้งแต่เรื่อง The hobbit นี่เป็นครั้งที่สองที่เห็นคนดูเต็มโรงและก็ไม่อยากจะเชื่อว่าทุกคนตั้งใจดูมาก แอบได้ยินเสียงสะอื้นเป็นพักๆ เข้าใจว่าตัวหนังอาจจะไปจี้ตรงจุดบางจุดของคนดูเพราะในเรื่องพระเอกน่าสงสารมากๆ
ซาแมนทามักจะแต่งเพลงบ่อยๆด้วยเหตุผลที่ว่า เพราะเธอไม่มีตัวตนทำให้เธอไม่มีรูปคู่กับธีโอดอร์เวลาที่ไปไหนต่อไหนด้วยกัน ดังนั้นเธอมักจะแต่งเพลงเพื่อเก็บเป็นความทรงจำช่วงนั้นแทน โอ้วววว โรแมนติกมั้ยล่ะ
หนังเรื่องนี้เป็นตัวแทนได้ดีของคนในยุคอนาคตที่มี space ของตัวเองที่ค่อนข้างสูง ทุกคนกลัวในความสัมพันธ์จริงๆระหว่างมนุษย์ด้วยกัน พูดคุยกับคอมพิวเตอร์ที่มีโปรแกรมเพื่อที่จะไม่ทำให้คนเหงาอีกต่อไปเพราะบางครั้งที่เราเคว้งคว้างต้องการที่ยึดเหนี่ยว ใครล่ะที่จะสามารถอยู่คุยกับคุณได้ 24 ชม. เข้าใจและพร้อมที่จะเรียนรู้คุณและโลกใบนี้
Sometimes I think I have felt everything I'm ever gonna feel. And from here on out, I'm not gonna feel anything new. Just lesser versions of what I've already felt.
I love this soundtrack :)
เหมาะมากที่จะได้ดูหนังรักดีๆซักเรื่องนึง Her เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับนักเขียนจดหมายคนหนึ่งที่เพิ่งหย่าจากภรรยาที่พวกเขาได้เติบโตและเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ชีวิตของเขา(ธีโอดอร์)ค่อนข้างจะเรียบง่ายไม่มีอะไรวือหวาและค่อนข้างจะเคว้งคว้าง ในหนังจะพูดถึงเรื่องอนาคตที่เทคโนโลยีค่อนข้างจะไปไกลกว่าปัจจุบัน ผู้คนต่างมีโลกส่วนตัวกับการพูดคุยกับคอมพิวเตอร์เป็นส่วนใหญ่ ทุกอย่างจะต้องสั่งการด้วยเสียง และแล้ววันหนึ่งเมื่อมีเทคโนโลยี OS เข้ามา นั้นทำให้เขาได้รู้จักกับซาแมนทา หญิงสาวที่ไม่มีแม้ตัวตนแต่เธอสามารถรับรู้และเข้าใจในตัวของธีโอดอร์ได้เป็นอย่างดี ทำให้ธีโอดอร์กลับมามีความสุขอีกครั้ง พวกเขาหัวเราะด้วยกัน ร้องไห้ด้วยกัน รวมถึงมีเซ็กส์ด้วยกัน!!!! แต่ก็มีคำถามที่เกิดขึ้นกับตัวธีโอดอร์คือ เขากลัวและไม่กล้าเผชิญกับความสัมพันธ์จริงๆกับมนุษย์ใช่หรือไม่? แต่สุดท้ายเขาก็ได้คำตอบว่า ชีวิตมันสั้นอะไรที่เรามีความสุขก็ทำไปเถอะ ธีโอดอร์คบกับซามานทา เธอเป็นทั้งคนรักและผู้ขับเคลื่อนพลังชีวิตให้กับเขา แม้ตอนสุดท้ายซาแมนทาจะต้องทิ้งธีโอดอร์ให้เผชิญโลกแห่งความจริงโดยไม่มีเธอก็ตาม
สิ่งที่ประทับใจเรื่องนี้มากๆคือบท ตัวหนังสามารถเล่นกับความรู้สึกของคนดูได้เป็นอย่างดี สกาเลตผู้ให้เสียงซาแมนทา เธอถ่ายทอดอารมณ์ผ่านน้ำเสียงได้ดีมาก แม้ว่าเราจะไม่เห็นสีหน้าท่าทางแต่เราสามารถรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของเธอ โทนหนังในเรื่องจะดูเหงาๆ ลอยๆ เคว้งๆ โดยเฉพาะ soundtrack ในเรื่องช่วยให้หนังสื่ออารมณ์ได้ชัดเจนเพิ่มเข้าไปอีก สาบานเลยว่าตั้งแต่ดูโรงลิโดมาตั้งแต่เรื่อง The hobbit นี่เป็นครั้งที่สองที่เห็นคนดูเต็มโรงและก็ไม่อยากจะเชื่อว่าทุกคนตั้งใจดูมาก แอบได้ยินเสียงสะอื้นเป็นพักๆ เข้าใจว่าตัวหนังอาจจะไปจี้ตรงจุดบางจุดของคนดูเพราะในเรื่องพระเอกน่าสงสารมากๆ
ซาแมนทามักจะแต่งเพลงบ่อยๆด้วยเหตุผลที่ว่า เพราะเธอไม่มีตัวตนทำให้เธอไม่มีรูปคู่กับธีโอดอร์เวลาที่ไปไหนต่อไหนด้วยกัน ดังนั้นเธอมักจะแต่งเพลงเพื่อเก็บเป็นความทรงจำช่วงนั้นแทน โอ้วววว โรแมนติกมั้ยล่ะ
หนังเรื่องนี้เป็นตัวแทนได้ดีของคนในยุคอนาคตที่มี space ของตัวเองที่ค่อนข้างสูง ทุกคนกลัวในความสัมพันธ์จริงๆระหว่างมนุษย์ด้วยกัน พูดคุยกับคอมพิวเตอร์ที่มีโปรแกรมเพื่อที่จะไม่ทำให้คนเหงาอีกต่อไปเพราะบางครั้งที่เราเคว้งคว้างต้องการที่ยึดเหนี่ยว ใครล่ะที่จะสามารถอยู่คุยกับคุณได้ 24 ชม. เข้าใจและพร้อมที่จะเรียนรู้คุณและโลกใบนี้
Sometimes I think I have felt everything I'm ever gonna feel. And from here on out, I'm not gonna feel anything new. Just lesser versions of what I've already felt.
Theodore:
I've never loved anyone the way I loved you.
Samantha:
Me too. Now we know how.
แปลกดีที่คนธรรมดาจะไปหลงรักกับคอมพิวเตอร์ได้ แต่อาจเป็นเพราะซาแมนทาแตกต่างออกไป เธอชอบเรียนรู้ เธอให้กำลังใจ เธออยู่ข้างคุณตลอดเวลา เธอมองโลกในแง่ดี เธอทำให้คุณหัวเราะ เธอมองเห็นความสามารถในตัวคุณและผลักดันมันออกมา และสุดท้ายเธอรักคุณ
ดีใจที่วันนี้ได้ดูหนังเรื่องนี้อย่างน้อยก็ทำให้ได้รู้ว่าจะอยู่คนเดียวอย่างไรให้มีความสุข ไม่ได้ร้องไห้ให้กับหนังเรื่องนี้แต่ประทับใจมากๆ ภาพในหนังหลายๆตอนสะท้อนถึงตัวเองและคิดว่าอีกหลายๆคนคงคิดเช่นนั้น นี่คือสิ่งที่ได้รับจากการดูหนังคนเดียว :)
I love this soundtrack :)
Comments
Post a Comment